مسافر خسته ...

مسافر خسته من بار سفر رو بسته بود

تو خلوت آیینه ها به انتظار نشسته بود

میخواست که از اینجا بره اما نمیدونست کجا

دلش پر از گلایه بود ولی نمیدونست چرا

دفتر خاطراتشو رو تاقچه جا گذاشت و رفت

عکسهای یادگاری شو برای ما گذاشت و رفت

دل که به جاده می سپرد کسی اونو صدا نکرد

نگاه عاشقونه ای برای او دعا نکرد

حالا دیگه تو غربتش ستاره سر نمی زنه

تو لحضه های بی کسیش پرنده پر نمی زنه

با کوله بار خستگی تو جاده های خاطره

مسافر خسته من یه عمره که مسافره

یه عمره که مسافره

یه عمره که مسافره